Snap jij die ouders?

Dit basisboek is vooral een praktijkboek. Niet zozeer kennis van of theorie over ouderschap staat in dit boek centraal, maar vooral wat volgens auteurs nodig is om professioneel met ouders te werken.

Dat zijn een passende attitude en passende vaardigheden. Hoewel het boek veel praktijkvoorbeelden biedt, willen schrijvers niet suggereren dat er maar één manier is van professioneel met ouders werken. Hoewel de vraag: "Hoe doe je het dan?" vaak wordt gesteld, ook in reactie op de in de titel gestelde vraag: "Snap jij die ouders?", is hierop volgens hen jammer genoeg niet een éénduidig antwoord mogelijk. Dat neemt niet weg dat zij veel suggesties voor een professionele houding tegenover ouders geven en ook veel handvatten voor een concrete aanpak die in de praktijk werkt.

Onder een professionele houding verstaan auteurs een respectvolle en vooral open houding naar ouders, die zij de 'nieuwsgierigheidsopgave' van de professional noemen. Vaak reageren we op ouders vanuit ons beeld dat we van hen hebben, vanuit verwachtingen van ouderschap in het algemeen en onze werkcontext, maar zeker ook vanuit onze eigen ervaringen en emoties. Hoe die meespelen en hoe je je daarvan 'vrijspeelt' komt, ook weer aan de hand van praktijkvoorbeelden, uitgebreid aan bod.

Het boek probeert antwoord te geven op de vraag wat het unieke en specifieke is van ouderschap en tegelijkertijd wat het overeenkomstige ervan is. Uitgaand van een aantal 'pratice-based' aannames bepleiten auteurs deze als uitgangspunt voor een professionele houding. Daarop baseert men vaardigheden voor de werkpraktijk, aan de hand van zowel algemene als specifieke en sectoren-gebonden vragen over professioneel werken met ouders. Dienstverlenende sectoren als het consultatiebureau, de kinderopvang en school komen in veel voorbeelden terug, maar ook wat ouders en professionals in hun ontmoeting met elkaar ervaren als er sprake is van een dreigend stagnerende kinderontwikkeling. Ambulante en residentiële hulp vanuit de sectoren de jeugdhulpverlening, de Jeugd-GGZ en het ziekenhuis wordt beschreven, maar dan vooral gericht op ouders. Niet op wat zij als opvoeders daarbij nodig hebben, maar op wat hen beweegt en wat hun perspectief is. Het onderzoeken van verschillende perspectieven (die van de ouder, het kind en die van de professional zelf) en dus ook het wisselen ervan noemt men de 'rode draad' van dit boek. Daarom wordt voortdurende zelf-reflectie van de professional bepleit, evenals het ontwikkelen van een psychologie van ouderschap. In een apart hoofdstuk over Oefeningen bij de inhoud, geven de auteurs suggesties voor studenten en docenten en voor beginnende en ervaren professionals.